دانشگاه زنجان، Mortazavi46@gmail.com ، Mortazavi46@gmail.com 2- moradi.letafat@gmail.com 3- maelaei@znu.ac.ir
چکیده: (64 مشاهده)
چکیده گزینش روشهایی مناسب برای اندازهگیری دقیق تراکم در بوتهزارهای مختلف که از نظر میزان تراکم و الگوی پراکنش گیاهان متفاوت میباشد و دارای اهمیت زیادی است و لالهواژگون (Fritillaria imperialis)درنقاطمعدودیازجهانپراکنشدارد. منطقهحفاظتشدهماهنشان در استان زنجان یکیازرویشگاههایطبیعیلالهواژگوناست.اینگونهگیاهیجزوگیاهانسمیمراتع هست و ترکیباتشیمیاییموجوددرآندارایاثراتداروییمهمی میباشدبهطوریکهوجودترکیباتآلکالوییدیوگلیکوزیدیبرایآنگزارش شدهاست. اینترکیباتشیمیاییبرایدرماندردهایروماتیسمی،بیماریهایسیستملنفاویو نیز بهعنوانپاککنندهکبدمورداستفادهقرارمیگیرد و درچندموقعیتدراین منطقهپراکنشدارد. دراینمطالعهدرراستایبرنامهریزیومدیریتمحیطزیست برای حفاظت این گونه کمیاب در حال انقراض وشرایطمحیطزندهلالهواژگون از شاخص الگوی پراکنش استفاده شده است.بهمنظور تعیینالگوی پراکنشمکانی گونههای شاخص گیاهی در منطقهحفاظتشدهماهنشان (الارقان)از روش قطعه نمونه با مساحت ثابت استفاده شد که محدودهای با مساحت 10000 مترمربع برای نمونهگیری انتخاب و نمونهگیری از سه ترانسکت (50 در 20 متر) با کوادراتهای 1×1 با 37 نقطه در نظر گرفته شد و به صورت تصادفی و منظم اندازهگیری و تراکم با شمارش تمامی نمونهها انجام شد و در این بررسی پراکنش گیاه لاله واژگون مورد مطالعه قرار گرفت و با شاخص تیلور، ایوائو و موریس اندازه گرفته شده و محاسبات انجام گرفت.مقادیر محاسبه شده برای شاخصهای پراکنش گیاه گل لاله واژگوندر الگوی پراکنش با روش تیلور، ایوائو و موریس در سطح آماری پنج درصد اختلاف معنیداری را نشان داد. طبق نتایج حاصل و با توجه به عدم وجود اختلاف معنیدار بین شاخصهای ذکر شده، هر سه شاخص تیلور، ایوائو و موریس میتواند برای بررسی تنوع و پراکنش لاله واژگون مورد استفاده قرار گیرد.
Mortazavi N, moradi L, alaei M. Investigating the distribution pattern of the endangered plant (Fritillaria imperialis) in Mahneshan region of Zanjan province. PEC 2025; 12 (25) : 13 URL: http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-984-fa.html
مرتضوی نجم الدین، مرادی لطافت، اعلایی میترا. بررسی الگوی پراکنش گیاه در حال انقراض لاله واژگون (Fritillaria imperialis) در منطقه ماهنشان استان زنجان. حفاظت زیست بوم گیاهان. 1403; 12 (25) :195-205