|
1. ارجمندي، ا.، مهرابي بشرآبادي، ح. 1392. بررسي تغييرات الگوي کشت محصولات زراعي در ايران طي دوره 62-1361 تا 88-1387، اقتصاد کشاورزي (اقتصاد و کشاورزي)، 7(4): 87-104. 2. اسعدي، م.ع.، نجفي علمدارلو، ح. 1398. ارزيابي اقتصادي الگوي بهينه کشت در راستاي کاهش استفاده از منابع آب زيرزميني دشت دهگلان. مجله تحقيقات اقتصاد و توسعه کشاورزي ايران (مجله علوم کشاورزي ايران)، 50(1): 29-43. 3. پالوچ، م.، حاصلي، م. 1396، توانسنجي توسعۀ کشاورزي در حوضه آبخيز دشت الشتر با استفاده از سامانۀ اطلاعات GIS، روستا و توسعه. 20 (1): 123-146. 4. پورطاهري، م.، رکنالدين افتخاري، ع.ا.، سوادي ماليدر، ع.ا. 1393. پيامدهاي اقتصادي- اجتماعي تغيير الگوي کشت و نقش آن در توسعۀ روستايي (مطالعۀ موردي: تغيير الگوي کشت برنج به مرکبات در دهستان بالا تجن استان مازندران، مجلۀ جغرافيا و توسعه. 12(35): 217-232. 5. سبزواري، ع.ر.، رجبي¬پور، ع.، باقري، ن.، اميد، م. 1399. تعيين الگوي کشت محصولات زراعي بهعنوان راهکاري براي کاهش مخاطرات امنيت غذايي کشور. مديريت مخاطرات محيطي، 7(1): 23-38. 6. سجاسي قيداري، ح.ا.، بهروز، ز. 1396. تحليل اثرات تغيير الگوي کشت ناشي از خشکسالي در مناطق روستايي به محصول زعفران در روستاهاي دهستان زبرجان. فصلنامه راهبردهاي توسعه روستايي، 4(1)، 58-39. 7. سلطاني، ز.، ملکي، س.، سليماني, ع. 1403. بررسي تأثير تغيير الگوي کشت بر ابعاد توسعه روستايي دهستان کوت عبدالله شهرستان کارون. روستا و توسعه. 27(1). 8. شاطري، م.، ايزدي، ع.، ايزدي، م. 1402. پيامدهاي تغيير الگوي کشت زعفران و پسته و تأثير آن بر توسعۀ نواحي روستايي مطالعۀ موردي: شهرستان رشتخوار. نشريه جغرافيا و توسعه، 21(72): 178-204. 9. عادلي ساردوئي، م.، اسدي، ع.، کلانتري، خ.، براتي، ع.ا.، خسروي، ح. 1402. شناسايي عوامل موثر بر سطوح تمايل به پذيرش الگوي کشت متناسب با منابع آبي در بين کشاورزان دشت جيرفت. تحقيقات اقتصاد و توسعه کشاورزي ايران، 54(3): 737-752. 10. عليزاده، ل.، شايان، ح.، قاسمي، م. 1395. تحليل اثرات اقتصادي و اجتماعي کاشت پسته در روستاهاي بخش مرکزي شهرستان سبزوار. مجلّه جغرافيا و توسعه ناحيه-اي، 1(26): 185-206. 11. قنبري، ع.، يادآور، ح.، کاظميه، ف. 1401. تعيين پيشرانهاي مؤثر بر توسعۀ صنايع تبديلي و تکميلي کشاورزي شهرستان تبريز، نشريۀ دانش کشاورزي و توليد پايدار. 32(4): 303-316. 12. کرمي، آ.، خسروجردي، م.، رستگاري، ح. 1398. سطحبندي توسعۀ کشاورزي در شهرستانهاي استان فارس با ترکيب شبکۀ عصبي و مصنوعي و GIS، جغرافيا و توسعه، 56: 195-214. 13. لياني، ق.، درزي، ع.، متولي، ع.، باقريان، م.، کيخا، م.، نادي، م.، فيروزجاييان، ع.ا.، اميرنژاد، ح.، پيردشتي، ه.ا. 1402. تدوين الگوي کشت سازگار با محيطزيست با رويکرد برنامهريزي چندهدفه در شهرستان ساري. فصلنامه علمي -پژوهشي تحقيقات اقتصاد کشاورزي، 15(1): 79-96. 14. مرزبان، ز.، اصغري¬پور، م.ر.، قنبري، ا.، نيکويي، ع.ر.، رمرودي، م.، سيدآبادي، ا. 1399. کاهش آثار زيستمحيطي از طريق بازطراحي الگوي کشت با رويکرد استفاده از ارزيابي چرخه حيات و برنامهريزي چندهدفه (مطالعه موردي: شرق استان لرستان). دانش کشاورزي وتوليد پايدار، 30(3): 311-330. 15. مرکز آمار ايران. 1397. www.amar.org.ir 16. ميرزايي، ش.، ذاکري¬نيا،م.، شهابي¬فر، م.، شريفان، ح. 1396. تعيين الگوي کشت بهينه در شبکه آبياري و زهکشي سد گلستان با استفاده از الگوريتم ژنتيک. علوم و مهندسي آبياري، 40(3): 181-190. 17. نصرتي، م.، برقي، ح.، قنبري، ي. 1402. بررسي اثرات تغيير الگوي کشت از برنج به کيوي در توسعه مناطق روستايي، مطالعه موردي استان گيلان، پژوهش¬هاي جغرافياي انساني، 55 (1): 127-145. 18. وزارت جهاد کشاورزي. 1399. آمارنامه کشاورزي سال 1398. جلد سوم، محصولات باغباني. انتشارات وزارت جهاد کشاورزي. 163 صفحه.
|
