1. آذرنيوند، ح. 1371. بررسي پوشش گياهي و خاك در رابطه با واحدهاي ژمومرفولوژي در دامغان. مجموعه مقالات سمينار بررسي مناطق بياباني و كويري ايران، مركز تحقيقات مناطق كويري و بياباني ايران جلد اول100 ص. 2. آذرنيوند، ح.، جعفري، م.، مقدم، م.، جليلي، ع.، زارع چاهوکي، م.ع.، 1382. بررسي تأثير خصوصيات خاك و تغييرات ارتفاع بر پراكنش دو گونه درمنه(Artemisia) ، مجله منابع طبيعي ايران 56 (2): 93-100. 3. اردکاني، م. ر. 1384. اکولوژي، چاپ ششم. انتشارات دانشگاه تهران. 340 صفحه. 4. امانالهي، ج.، ديانتي تيلکي، ق.، صالحي، ع.، سهرابي، ه. 1386. روند توالي در سه رويشگاه مرتعي و ارتباط آن با خصوصيات خاک (مطالعه موردي: پارک ملي لار)، مجله علمي پژوهشي مرتع، 2 (1): 11-21. 5. پيري صحراگرد، ح.، آذرنيوند، ح.، زارع چاهوکي، م.ع.، ارزاني، ح.، قمي، س. 1390 . بررسي عوامل محيطي مؤثر بر پراکنش جامعه گياهي حوضه آبخيز طالقان مياني، نشريه منابع طبيعي ايران. (1)64: 1-12. 6. تقي پور، ع.، مصداقي، م.، حشمتي، غ. ع.، رستگار، ش. 1387. اثر عوامل محيطي بر پراكنش گونههاي مرتعي در منطقه هزارجريب بهشهر. (مطالعه موردي: مراتع سرخ گريوه). مجله کشاورزي و منابع طبيعي، 15 (4): 195-205. 7. تقي پور، ع.، رستگار، ش. 1389. بررسي نقش فيزيوگرافي بر روي پوشش گياهي با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي )مطالعه موردي: مراتع هزارجريب بهشهر-مازندران(. مجله مرتع، 4 (2): 168-177. 8. جعفري، م.، زارع چاهوکي، م.، طويلي، ع.، کهندل، ا. 1385. بررسي رابطه خصوصيات خاک با پراکنش گونههاي گياهي در مراتع استان قم، مجله پژوهش سازندگي، 19 (3): 110-116. 9. خادمالحسيني، ز.، شکري، م.، حبيبيان، س.ح. 1386. بررسي نقش عوامل توپوگرافي و اقليم در پراكنش پوشش گياهي مراتع مشجر ارسنجان، مجله مرتع، 1 (3): 236-222. 10. سهرابي، م. 1383. تحليل واحدهاي اکوسيستمي منطقه رويش مازودار(Quercus infectoria) در استان کرمانشاه. پاياننامه کارشناسي ارشد. دانشکده منابع طبيعي. دانشگاه تربيت مدرس.ص.64. 11. طاطيان، م، ر. 1392. بررسي اثرات متقابل توپوگرافي و فشار چرا بر تغييرات فرمهاي رويشي، وضعيت و گرايش مرتع (مطالعه موردي: مراتع وزوار گلوگاه). حفاظت زيستبوم گياهان.1(2): 15-30. 12. علوي س. ج. زاهدي اميري ق.، رحماني ر.، مروري مهاجرم. ر.، مويس، ب.، نوري ز.، 1392.بررسي واکنش گونه راش به برخي از متغيرهاي محيطي با استفاده از تابع بتا و مقايسه آن با تابه گوسي. مجله جنگل ايران، 5 (2): 161-171. 13. قليچنيا، ح. 1385. گزارش تحقيقات ارزيابي مراتع در اقليمهاي مختلف، مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع، 110 ص. 14. قلي نژاد، ب.، جعفري، م.، زارع چاهوکي، م. ع.، آذرنيوند، ح.، پربابايي، ح. 1393. بررسي اثر عوامل محيطي و مديريتي بر گسترش تيپهاي گياهي (مطالعه موردي: مراتع سارال استان كردستان). مجله مرتع و آبخيزداري، 67 (2): 279-288. 15. محتشمنيا، س.، زاهدي، ق.،ارزاني، ح. 1386. رستهبندي پوشش گياهي مراتع استپي در ارتباط با عوامل خاكي و پستيوبلندي، مجله علمي پژوهشي مرتع، 1 (2): 142-158. 16. مصداقي، م. 1380. توصيف و تحليل پوشش گياهي، چاپ اول، مشهد، انتشارات جهاد دانشگاهي، 287 ص. 17. معتمدي، ج.، عليلو، ف.، شيدايي کرکج، ا.، کيوان بهجو، ف.، قريشي، ر. 1392. بررسي ارتباط عوامل محيطي و شدت چراي دام با پوشش گياهي در اکوسيستمهاي مرتعي خوي. مجله حفاظت زيستبوم گياهان، 1(3): 73-89. 18. مقدم، م. ر. 1384. اکولوژي گياهان خاک روي. انتشارات دانشگاه تهران. چاپ اول. ص 701. 19. مير داودي، ح.ر.، زاهدي، ح. 1383. بررسي ميزان مقاومت به شوري خاك در سه گونه گياه شورپسند، مجله تحقيقات مرتع و بيابان ايران، 11 (4): 425-447.
|