1. احمدآبادي، س. 1390. مدلسازي عمليات نهالکاري در عرصههاي با توان کاربري مرتع با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و سنجش از دور در حوزه آبخيز کفتاره اردبيل. پاياننامه کارشناسي ارشد مرتعداري، دانشکده کشاورزي دانشگاه محقق اردبيلي. 123 ص. 2. اسدي نليوان، ا.، حيدري، ک.، سرپرست، م. 1396. شناسايي حوزههاي داراي بيشترين پتانسيل تخريب با رويکرد تجزيه و تحليل سلسله مراتبي فازي (مطالعه موردي: حوزه آبخيز مراوهتپه). مجله علوم و مهندسي آبخيزداري ايران، 36:11، 10-1. 3. امانپور، س.، رزمگير، ف.، دامنباغ، ص.، حسيني سياه گلي، م. 1393. تحليل تطبيقي توزيع خدمات شهري در شهر اهواز با استفاده از تحليل FAHP سلسله مراتبي. فصل نامه جغرافيا و برنامه ريزي شهري چشم انداز زاگرس. 20:6، ص 159-137. 4. انصاري، و. 1388. اصول فني – اجرائي پروژههاي اصلاح و احياء مراتع. انتشارات پونه، 176 ص. 5. آذرنيوند، ح.، زارعچاهوکي، م. ع. 1392. اصلاح مراتع. انتشارات دانشگاه تهران، 354 ص. 6. آذرنيوند، ح.، نامجويان، ر.، ارزاني، ح.، جعفري، م.، زارع چاهوکي، م.ع. 1386. مکانيابي برنامههاي اصلاح و احياء مراتع با استفاده از GIS و مقايسه آن با پروژههاي پيشنهادي در طرح¬هاي مرتع-داري مراتع منطقه لار. مجله مرتع، 2:1، ص 169-159. 7. بني¬حبيب، م.ا.، لقب¬دوست¬آراني، ا. 1392. رتبهبندي رويکردهاي مديريت سيلاب با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي و ارزيابي دادههاي ترکيبي. فصلنامه علمي پژوهشي مهندسي آبياري و آب، 2، ص 82-72. 8. پرهيزگار، ا.، غفاريگيلانده، ع. 1390. سامانه اطلاعات جغرافيايي و تحليل تصميم چندمعياري (ترجمه). انتشارات سازمان مطالعه و تدوين کتب علوم انساني دانشگاهها (سمت)، تهران، چاپ دوم، 597 ص. 9. جعفري، م.، آذرنيوند، ح.، سوري، م. و مهدوي، س. خ. 1393. مكان¬يابي اجراي پروژه¬هاي پيتينگ و فاروئينگ به كمك سيستم تصميم يار¬مكاني (مطالعه موردي: استان كرمانشاه). مجله تحقيقات مرتع و بيابان ايران، 1:21، ص 108-95. 10. جنگجو، م. 1388. اصلاح و توسعه مرتع. انتشارات جهاد دانشگاه مشهد، 239 ص. 11. جوادي، س.ا.، موسويان، س.ج.، جعفري، م.، ارزاني، ح.، موسويان، س.م. 1390. بررسي تأثير روش هاي اصلاح مرتع بر ويژگي هاي خاك در مراتع با خاك شور و سنگين (مطالعه موردي هور هنديجان)، مجله تحقيقات منابع طبيعي تجديد شونده، 3، ص 8-1. 12. داداشپور، ه.، خدابخش، ح. ر. 1392. مکانيابي سايتهاي اسکان موقت با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي (FAHP)؛ مطالعه موردي منطقه 16 تهران. مجله جغرافيا و برنامهريزي، 46:17، ص 90-67. 13. راهداري، و.، سفيانيان، ع.، پورمنافي، س.، ملکي، س. 1398. ارزيابي قابليت جنگلداري اراضي با استفاده از روش ارزيابي چند معياره و فرايند تحليل سلسله مراتبي فازي. مجله تحقيقات حمايت و حفاظت جنگلها و مراتع ايران، 1:17، ص 39-26. 14. سپهر، ع.، اختصاصي، م. ر.، المدرسي، س. ع. 1391. ايجاد سامانه شاخصهاي بيابانزايي بر اساس DPSIR (بهره گيري از روش فازي- تاپسيس). مجله جغرافيا و برنامهريزي محيطي، 45:23، ص 53-33. 15. سنايي، م.، فلاح شمسي، س. ر.، فردوسيآسمانجردي، ح. 1389. ارزيابي چند معياره (MCE) زمين با دو راهبرد WLC و OWA در مکانيابي مناطق مناسب علوفهکاري (مطالعه موردي: زاخرد، فارس). مجله مرتع، 2:4، ص 227-216. 16. شناور، ب.، حسيني، س.م.، اورک، ن. 1395. ارزيابي توان سرزمين به منظور استقرار کاربري شهري با استفاده از روش ترکيب خطي وزندار (WLC) در محيط سامانه اطلاعات مکاني (GIS). مجله علوم و تکنولوژي محيط زيست، 3:18، ص 116-99. 17. صادقيروش، م. ح.، خسروي. ح. 1393. ارزيابي راهبردهاي بيابانزدايي با کاربرد مدل تحليلي سلسل مراتبي فازي (FAHP) مطالعه موردي منطقه خضرآباد يزد. مجله علوم و تکنولوژي محيط زيست، 2:16، ص 99-87. 18. عطائي، م. 1389. تصميم گيري چندمعياره. انتشارات دانشگاه صنعتي شاهرود، 345 ص. 19. فرهادوند، س. 1392. مکانيابي رويشگاه بالقوه دو گونه مرتعيPanicum antidotale و pennisetum divisumبا استفاده از مدل تحليل سلسله مراتبي و منطق فازي در محيط GIS (دشت نگازه اهواز). پاياننامه کارشناسي ارشد، دانشکده آب و خاک دانشگاه زابل. 122 ص. 20. قاسمي، س. ع.، دانش، ش. 1391. کاربرد روش تحليل سلسله مراتبي فازي در تعيين گزينه بهينه نمکزدايي از آبهاي لب شور. مجله آب و خاک، 4:26، ص 1009-999. 21. قرباننيا خيبري، و.، ميرسنجري، م.، لياقتي، ه،. 1397. شناسايي مناطق بالقوه توسعه اکوتوريسم در شهرستان دنا با استفاده از ارزيابي چند معياره شاخصهاي ترکيبي ويژه. مجله مرتع، 3:12، ص 329-316. 22. قريشي، س. ک. 1394. مکانيابي عمليات بذرپاشي و کودپاشي مراتع با استفاده از تحليل سلسله مراتبي و منطقفازي (مطالعه موردي: حوزه آبخيز انارچاي مشگين شهر). پاياننامه كارشناسي ارشد رشته مرتعداري، دانشكده آب و خاک دانشگاه زابل، 188 ص. 23. محمدحسنپور، م. 1392. مدلسازی مکانیابی عملیات کپهکاری در عرصههای با توان کاربری مرتع با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی در خوزه آبخیز گردنه قوشچی ارومیه. پایاننامه کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی، 100ص. 24. محمدی، ب.، عظیمی، م. و سپهری، ع. 1395. بررسی شایستگی مراتع شرق استان گلستان بهمنظور طبیعتگردی (مطالعه موردی مناطق تیل آباد و خوش ییلاق در شهرستان آزادشهر، استان گلستان). مجله مرتع، 3:10، ص 327-315. 25. محمودی، م.، روحی، ن. و صبوحی صابونی، م. 1397. تعیین مناسبترین بازار هدف صادراتی کشمش ایران با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی. مجله اقتصاد کشاورزی و توسعه، 101، ص 124-103. 26. مطيعي¬لنگرودي، س. ح.، نصيري، ح.، عزيزي، ع.، مصطفايي، ا. 1391. مدل¬سازي توان اکولوژيک سرزمين از منظر کاربري¬هاي کشاورزي و مرتع¬داري با استفاده از روش FazzyAHP در محيط GIS (مطالعه موردي شهرستان مرودشت). مجله آمايش سرزمين، 6:4، ص 124-101. 27. 27. معاونتبرنامهریزیونظارتراهبردیرییسجمهور. 1387. دستورالعملتجزیههایآزمایشگاهینمونههایخاکوآب. نشریهشماره 467، 255 ص. 28. معمارياني، ع.، آذر، ع. 1374. AHP تكنيكي نوين براي تصميمگيري گروهي. دانش مديريت، 22، ص 32-28. 29. مهدوي، ع.، کرمي، ا.، ميزايي، ج. 1391. کاربرد فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) و GIS در ارزيابي توان مرتعداري (مطالعه موردي: منطقه بدره، ايلام). چکيده مقالات پنجمين همايش ملي مرتع و مرتعداري ايران، دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجرد، 309 ص. 30. مهندسینمشاوربرگاب. 1389. گزارشطرحتفصيلياجراييحوزهآبخيزمراوهتپه. ادارهكلمنابعطبيعياستانگلستان، 420 ص. 31. نيکزاد، و.، معرب، ي.، اميري، م.ج.، فروغي، ن. 1393. مکانيابي محل دفن پسماند با استفاده از منطق فازي در GIS و مدل تحليل سلسله مراتبي فازي (FAHP) (ناحيه موردمطالعه: شهرستان مينودشت). مجله علوم و تکنولوژي محيط زيست، 16، ص 435-421.
|