تنوع ژنتیکی گیاه بیابانی رمس (Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss)، در رویشگاه‌های مختلف با استفاده از نشانگر ISSR (مطالعه موردی: استان یزد)

تجملیان, مهدیه; سودائی زاده, حمید; صباغ, کاظم; مصلح آرانی, اصغر; راد, محمد هادی; حکیم زاده, محمدعلی

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

بخش‌های اصلی

اطلاعات نشریه

آرشیو مجله و مقالات

بایگانی مقالات زیر چاپ

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

دوره 7، شماره 15 - ( پاییز و زمستان 1398 )

جلد 7 شماره 15 صفحات 235-217

برگشت به فهرست نسخه ها

تنوع ژنتیکی گیاه بیابانی رمس (Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss)، در رویشگاه‌های مختلف با استفاده از نشانگر ISSR (مطالعه موردی: استان یزد)

، کاظم صباغ²

، محمد هادی راد²

دانشگاه یزد، دانشگاه یزد ، tajamoliyan@gmail.com
2- دانشگاه یزد

چکیده: (3887 مشاهده)

گیاه رمس (Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss) گونهای درختچهای است که در بخش‌های وسیعی از مناطق مرکزی ایران رویش دارد. سازگاری بالای این‌ گونه به شرایط سخت محیطی و اهمیت آن در تثبیت شن، کنترل ریز گردها و کارکردهای دارویی، ایجاب مینماید تا با شناخت تنوع ژنتیکی آن، نسبت به انتخاب ژنوتیپهای برتر اقدام نمود. در این مطالعه تعداد 12 آغازگر مربوط به نشانگر داخلی ریز ماهواره‌ها برای ارزیابی تنوع ژنتیکی 30 ژنوتیپ رمس از سه منطقه جغرافیایی استان یزد استفاده شد. از بین 12 آغازگر تنها 4 آغازگر قادر به تکثیر 39 مکان ژنی با تولید باندهای واضح شدند که تعداد 32 باند، چند شکلی (5/79%) نشان دادند. متوسط میانگین مقادیر ضریب تنوعپذیری نی و شانون بهترتیب 451/0 و 643/0 تعیین گردید. آغازگرهای ISSR826 با 15 آلل وآغازگر SSR17 با 7 آلل باند بهترتیب بیشترین و کمترین مکان ژنی را تولید نمودند. تعداد آللها در هر جایگاه از 7 تا 15 آلل متغیر بود و با میانگین 9/7 محاسبه گردید. با استفاده از آنالیز خوشه‌ای بر مبنای ضریب الگوریتم UPGMA و ضریب تشابه جاکارد، جدایه‌ها با سطح تشابه 75% در 11 گروه قرار گرفتند. شاخص شانون، تجزیه‌ و تحلیل مؤلفه‌های اصلی (PcoA) و تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) تفاوت معنیداری بین جداره‌های سه منطقه مشاهده شد. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد بالاترین مقدار تنوع ژنتیکی (81%) در بین جدایهها توزیع ‌شده بود و تنوع ژنتیکی درون جدایههای مختلف 19 درصد تعیین گردید. بر پایه نتایج به ‌دست‌ آمده چنین اثبات میشود که تنوع ژنتیکی بالای درون جمعیتها میتواند بهعلت توزیع بسیار نزدیک جوامع رمس در نواحی مورد مطالعه باشد.

واژه‌های کلیدی: بافق، تنوع ژنتیکی، رمس (Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss)، نشانگر ISSR

متن کامل [PDF 685 kb] (734 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/10/18 | پذیرش: 1398/3/20 | انتشار: 1398/12/27

فهرست منابع

1. توکلي، ح.، پارياب، ع.ا.، قادري، غ.ر.، دشتي، م. 1384. بررسي برخي از خصوصيات بوم¬شناختي گياه رمس (Hammada salicornica). تحقيقات مرتع و بيابان ايران، 12 (3):‌ 211-232.

2. خوناني، ز.، نقوي، م.، اميدي، م.، سبکدست، م.، طالبي کويخي، ا. 1390. بررسـي تنـوع ژنتيکي اکوتيپهاي باريجه (Ferula gummosa) مناطق مختلف ايـران با استفاده از نشانگر AFLP. فصلنامه گياهان دارويي. 2 (38): ۱۱۷-۱۲۶.

3. عبدميشاني، س.، شاه نجات بوشهري، ع.ا. 1394. اصلاح نباتات. انتشارات دانشگاه تهران، 332 صفحه.

4. فارسي، م.، ذوالعلي، ج.، شهرياري، ف. 1394. اصول بيوتکنولوژي گياهي. انتشارات دانشگاه فردوسي مشهد، 554 صفحه.

5. کياني، غ. 1392. ارزيابي فواصل ژنتيکي ارقام برنج با استفاده از نشانگرهاي RAPD. مجله بيوتکنولوژي کشاورزي، 5 (4):‌165-173.

6. محمدي فارساني، ط.، اعتمادي، ن.، سيد طباطبايي، ب. 1387. ارزيابي تنوع ژنتيكي نمونه¬هاي گياه چمني مرغ (Cynodon dactylon) با استفاده از صفات ريخت شناسي و نشانگرهاي مولكولي ISSR. مجله علوم و فنون باغباني ايران، 9 (2): 83-96.

7. ده¬دشتيان، ز.، وهابي، م.، فضيلتي، م.، قائدي، ق.، سلاميان، آ. 1390. مطالعه تنوع ژنتيكي Astragalus gossypinus fisher در اصفهان. ژنتيك در هزاره سوم، 9 (3):‌ 2474-2467.

ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله

Mendeley

Zotero

RefWorks

Tajamoliyan M, sodqaeizadeh H, sabagh K, mosleharani, A, Rad M H, hakimzadeh M A. Genetic diversity of Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss in Different habitats using ISSR Markers (Case study: Yazd). PEC 2019; 7 (15) :217-235
URL: http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-542-fa.html

تجملیان مهدیه، سودائی زاده حمید، صباغ کاظم، مصلح آرانی اصغر، راد محمد هادی، حکیم زاده محمدعلی. تنوع ژنتیکی گیاه بیابانی رمس (Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss)، در رویشگاه‌های مختلف با استفاده از نشانگر ISSR (مطالعه موردی: استان یزد). حفاظت زیست بوم گیاهان. 1398; 7 (15) :217-235

URL: http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-542-fa.html

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

دوره 7، شماره 15 - ( پاییز و زمستان 1398 )

برگشت به فهرست نسخه ها

Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 37 queries by YEKTAWEB 4710