1. ابراهيمي، س.س.، پوربابايي، ح. 1392. تأثير حفاظت بر الگوي مکاني درختان غالب در جوامع راش (مطالعه موردي: ماسال، گيلان)، مجله علمي- پژوهشي اکولوژي کاربردي، 4: 23-13. 2. اخوان، ر.، ثاقب طالبي، خ.، پرهيزکار، پ. 1389. بررسي الگوي مکاني درختان طي مراحل تحولي جنگل در تودههاي دستنخورده کلاردشت، فصلنامه علمي- پژوهشي تحقيقات جنگل و صنوبر ايران، 2: 336-322. 3. بينام، 1395. شناسنامه اقليمي شهرستان کوهدشت، اداره کل هواشناسي استان لرستان. 4. پوربابايي، ح.، زنديناوگران، ش.، عادل، م. ت. 1391. الگوي مکاني سه گونه بلوط در جنگل چناره مريوان کردستان، نشريه محيطزيست طبيعي، مجله منابع طبيعي ايران،3: 339-329. 5. پيلهور، ب.، ميرآزادي، ز.، عليجاني، و.، جعفري سرابي، ح. 1393. کاربرد شاخصهاي نزديکترين همسايه در بررسي ساختار گونههاي زالزالک و کيکم در جنگلهاي زاگرس، مجله تحقيقات جنگلهاي زاگرس،2: 92-83. 6. پورهاشمي، م.، منصوري، ف.، پرهيزکار، پ.، پناهي، پ.، حسني، م. 1393. پراکنش مکاني جست گروههاي برودار(Quercus brantii Lindl.) در تودههاي جنگلي بهرهبرداري شده در مريوان، مجله پژوهشهاي گياهي،4: 543-534. 7. زبيري، م. 1379. آماربرداري در جنگل (اندازهگيري درخت و جنگل)، انتشارات دانشگاه تهران، 401 صفحه. 8. جزيرهاي، م.ح.، ابراهيمي رستاقي، م. 1382. جنگلشناسي زاگرس، انتشارات دانشگاه تهران. چاپ اول، 560 صفحه. 9. حسينپور، ل.، جعفريان، ز.، رستگار، ش.، قليچنيا، ح. 1396. تعيين الگوي پراکنش گونه زرشک (Berberis integerrima) با استفاده از روشهاي نمونهبرداري صددرصد، شاخصهاي فاصلهاي و نقطهاي در مراتع مشجر اسبچر استان مازندران، نشريه حفاظت زيستبوم گياهان،10: 153-139. 10. حيدري، م.، کريميکيا، ح.، جعفرزاده، ع. ا.، نادري، م. 1395. بررسي الگوي پراکنش مکاني گونههاي گياهي شاخص در گروههاي اکولوژيک (مطالعه موردي: منطقه حفاظتشده مانشت ايلام)، بومشناسي کاربردي، 17: 77-65. 11. ذبيحاللهي، س.، شعبانيان، ن.، نميرانيان، م.، حيدري، م.1394. پراکنش مکاني گونههاي چوبي در جنگلهاي زاگرس شمالي (بررسي موردي: جنگلهاي هوارهخول)، مجله پژوهش و توسعه جنگل، دانشکده منابع طبيعي،اروميه 1: 31-17. 12. صفري،ه.، 1388. بررسي الگوي پراکنش مکاني بلوط ايراني و بنه در جنگلهاي زاگرس (مطالعه موردي: باينگان، استان کرمانشاه). پاياننامه دوره کارشناسي ارشد، دانشکده منابع طبيعي، دانشگاه کردستان، 83 صفحه. 13. عسکري، ي.، سلطاني، ع.، سهرابي، ه. 1393. ارزيابي الگوي مکاني گونههاي درختي و درختچهاي در جنگلهاي زاگرس مرکزي (پژوهش موردي: ذخيرهگاه جنگلي چهارطاق)، فصلنامه علمي- پژوهشي تحقيقات جنگل و صنوبرايران، 2: 187- 175. 14. عرفانيفرد، س.ي.، مهديان، ف. 1391. بررسي مقايسهاي روشهاي تعيين الگوي مکاني مطلق درختان در جنگل (مطالعه موردي: جنگل تحقيقاتي بنه استان فارس)، فصلنامه علمي- پژوهشي تحقيقات جنگل و صنوبر ايران، 1: 73-62. 15. عرفانيفرد، س.ي.، مهديان، ف.، فلاح شمسي، س.ر.، بردبار، س. ک. 1391. کارايي شاخصهاي فاصلهاي و تراکمي در برآورد الگوي مکاني درختان در جنگل (مطالعه موردي: جنگل تحقيقاتي بنه، استان فارس)، فصلنامه علمي- پژوهشي تحقيقات جنگل و صنوبر ايران،3: 392- 379. 16. کياني، ب.، فلاح، ا.، طبري، م.، حسيني، س.م.، ايراننژاد پاريزي، م.ح. 1391. مقايسه شاخصهاي فاصلهاي و مبتني بر کوادرات در تعيين الگوي پراکنش تاغ (منطقه سياهکوه يزد). مجله جنگل و فرآوردههاي چوب، مجله منابع طبيعي ايران،4:486-475. 17. نوري، ز.، زبيري، م.، فقهي، ج.، مروي مهاجر، م.ر. 1392. بررسي الگوي مکاني درختان و ساختار در راشستان هاي طبيعي شمال ايران (مطالعه موردي: بخش گرازبن جنگل خيرود)، مجله محيطزيست طبيعي (منابع طبيعي ايران)،125:1-113.
|