[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
فرم های ضروری::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 7، شماره 14 - ( بهار و تابستان 1398 ) ::
جلد 7 شماره 14 صفحات 86-67 برگشت به فهرست نسخه ها
ارزیابی تنوع گونه‌ای و الگوی پراکنش پنج گونه گیاهی غالب در تالاب بین المللی هامون
فاطمه بیدرنامنی* ، مهدی شعبانی پور2
دانشگاه زابل، زابل پزوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل ، f.bidarnamani@yahoo.com
2- دانشگاه آزاد اراک
چکیده:   (3068 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی تنوع گونه­ای و الگوی پراکنش جمعیت پنج گونه غالب گیاهی شامل نی (Phragmites australis)، پنجه مرغی (Cyndon dactylon)، بونی (Aeluropus lagopoides)، چمن شور ساحلی (Aeluropus littoralis) و گز سیستانی ((Tamarix meyeri و مطالعه تنوع گونه­های گیاهی در تالاب بین­المللی هامون در سال 1394 انجام شد. نمونه‌برداری  از پوشش گیاهی به‌طور تصادفی- سیستماتیک مطابق الگوی w با استفاده از چهار ترانسکت نواری به وسعت 5000 مترمربع در چهار ایستگاه انجام شد. مطالعه تنوع گونه­­های گیاهی با شاخص­های شانون- ویور و سیمپسون انجام شد. بر اساس نتایج حاصل از شاخص­های تنوع گونه­ای، در ایستگاه سوم بیشترین تنوع گونه­ای مشاهده شد. بیشترین مقادیر شاخص شانون- ویور و سیمپسون برای ایستگاه سوم به ترتیب 43/1 و89/0 و کمترین مقادیر برای ایستگاه اول به ترتیب 67/0 و 38/0 مشاهده شد. مطالعه الگوی پراکنش 5 گونه گیاهی غالببا استفاده،از روش­های پراکنش موریسیتا، k، نسبت واریانس به میانگین، تیلور و ایوائو  انجام شد. بیشترین مقادیر P و R2  روش تیلور برای نی(P. australis) به ترتیب 007/0 و 921/0 که این مقادیر برای مدل ایوائو به ترتیب 13/0 و 301/0 مشاهده شد. الگوی پراکنش نی، بونی و پنجه­مرغی به صورت کپه­ای بود. همچنین الگوی پراکنش گز سیستانی (T. meyeri) و چمن شور ساحلی (A, littoralis) به‌صورت تصادفی بود. نتایج این تحقیق نشان می­دهد بین مقادیر شاخص­های شانون- ویور و سیمپسون در هر ایستگاه تفاوت معنی داری مشاهده شد. همچنین نتایج شاخص­های پراکنش نشان می­دهد که کارایی روش تیلور به دلیل دقت بالاتر، مناسب­تر از روش ایوائو برای برآورد پراکنش گیاهان بود.
 
واژه‌های کلیدی: نی، بونو، شانون- ویور، تیلور، ترانسکت‌نواری
متن کامل [PDF 307 kb]   (655 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/8/5 | پذیرش: 1397/2/4 | انتشار: 1398/7/8
فهرست منابع
1. ابراهيم¬زاده، ع. 1388. تحليل اثرات خشک‌سالي اخير و کمبود آب درياچه¬ي هامون بر کارکردهاي اقتصادي سيستان، مجله تحقيقات منابع آب ايران، 43: 71-76.
2. آذرنيوند، ح.، زارع چاهوکي، م.ع. 1389. بوم¬شناسي مرتع، انتشارات دانشگاه تهران، 364 صفحه.
3. اسماعيل‌زاده، ا،. حسيني، س.م. 1386. رابطه¬ي بين گروه‌هاي اکولوژيک گياهي با شاخص‌هاي تنوع زيستي گياهي در ذخيره‌گاه سرخدار افراخته، محيط‌شناسي، 43: 21-30.
4. اميدزاده اردلي، ا.، زارع‌چاهوکي، م. ع.، ارزني، ح.، طهماسبي، پ،. خدري غريب‌وند، ح. ا. 1392. مقايسه شاخص‌هاي تنوع گونه‌اي با استفاده از پلات‌هاي چند مقياسي (مطالعه¬ي موردي: مرتع کرسنگ شهرکرد)، نشريه علمي پژوهشي مرتع، 4: 292-303.رلب ف
5. ايران¬منش، م.، نجفي، ش.، يوسفي، م. 1389. بررسي اتنوبوتاني گياهان دارويي منطقه سيستان، مجله داروهاي گياهي، 2: 61-68.
6. پيروزي، ن.، کهندل، ا.، جعفري، م.، طويلي، ع.، مرتضايي فريزهندي، ق. 1396. الگوي پراکنش بلوط (Quercus brantii) و ارتباط آن با برخي عوامل خاکي (مطالعه موردي: منطقه خانميرزا استان چهارمحال و بختياري)، نشريه حفاظت زيست‌بوم گياهان، 10: 101-117.
7. پوربابايي، ح. 1382. کاربرد آمار در بوم¬شناسي(ترجمه)، انتشارات دانشگاه گيلان، 428صفحه.
8. جنت‌رستمي، م.، زارع‌چاهوکي، م. ع.، آذرنيوند، ح،. ابراهيمي‌درچه، خ. 1388. بررسي و تحليل الگوهاي پراکنش چندگونه گياهي در مراتع حاشيه حوض سلطان قم، پژوهش‌هاي آبخيزداري، 84: 72-80.
9. جهانتاب، ا.، سپهري، ع.، حنفي، ب، ميرديلمي، س. ز. 1389. مقايسه تنوع پوشش گياهي مراتع در دو منطقه قرق و چرا در مراتع کوهستاني زاگرس مرکزي (مطالعه موردي: منطقه ديشموک در استان کهکيلويه و بويراحمد)، فصلنامه علمي پژوهشي تحقيقات مرتع و بيابان ايران، 2: 292-300.
10. جهانتاب، ا.، قاسمي آريان، ي.، سپهري، ع.، حنفي، ب،. يزدان‌پناه، ع. ا. 1391. تعيين الگوي پراکنش گونه‌هاي گياهي غالب مراتع کوهستاني زاگرس مرکزي، فصل¬نامه علمي پژوهشي تحقيقات مرتع و بيابان ايران، 3: 482-489.
11. جهان تيغ، م. 1393. مقايسه ميزان توليد علوفه (Aeluropus lagopoides) در تالاب هامون در زمان خشک‌سالي و پرآبي، فصل¬نامه علمي پژوهشي اکوبيولوژِي تالاب دانشگاه آزاد اسلامي اهواز، 22: 73-82.
12. خاني، م.، قنبريان، غ. ع،. کمالي‌مسکوني، ا. 1390. مقايسه شاخص‌هاي تنوع و غناي گونه‌اي گياهي در سطوح مختلف چرايي در مراتع گرم و خشک استان فارس، مجله علمي پژوهشي مرتع، 2: 129- 136.
13. دولتخواهي، م.، قرباني¬نهوجي، م.، مهرآفرين، ع.، اميني¬نژاد، غ.، دولتخواهي، ع. 1391. مطالعه اتنوبوتانيکي گياهان دارويي شهرستان کازرون: شناسايي، پراکنش و مصارف سنتي، فصل¬نامه گياهان دارويي، 42: 163-178.
14. زارع¬چاهوکي، م.ع.، طويلي، ع. 1387. ارزيابي کارايي شاخص¬هاي فاصله¬اي و کوادراتي در تعيين الگوي پراکنش چندگونه مرتعي مناطق خشک، مجله علمي پژوهشي مرتع، 2(2): 101-112.
15. زينلي، ا. 1381. شناخت و کنترل پنجه¬مرغي Cyndon dactylon (L.)، مجله علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان، 1: 59-70.
16. شفيعي، ح.، حسيني، س. م. 1391. بررسي پوشش گياهي به کمک داده¬هاي ماهواره¬اي در منطقه سيستان، مجله اکوفيزيولوژي گياهي، 9: 91-104.
17. شهسواري¬پيرکويي، ح.، متاجي، ا.، اخوان، ر. 1388. تعيين الگوي مکاني خشکه¬دارها در منطقه مديريت‌شده و مديريت نشده راش (مطالعه موردي: جنگل¬هاي خيرودکنار نوشهر)، فصل¬نامه تخصصي علوم و فنون منابع طبيعي، 4(1): 11-18.
18. کرمي، پ.، گرگين¬کرجي، م.، جنيدي¬جعفري، ح. 1395. انتخاب مناسب¬ترين روش فاصله¬اي براي برآورد تراکم گون سفيد (Astragalus gossypinus Fisch.) در مراتع استان کردستان، نشريه علمي پژوهشي مرتع، 2: 158-168.
19. کیانی، ب.، طبری، م.، فلاح، ا.، حسینی، س.م.، ایران نژاد پاریزی، م.ح. استفاده از سه روش نزدیک ترین همسایه، تابع K راپیلی و میانگین مربعات در تعیین الگوی پراکنش گونه تاغ (Halaxylon ammodenderon C.A.Mey) در منطقه حفاظت شده سیاه کوه استان یزد. تحقیقات جنگل و صنوبر ایارن، 1
20. لالوزايي، ا.، دهمرده قلعه¬نو، م، ر.، ابراهيمي، م. 1394. تأثير بادشکن¬هاي درختي گز و اکاليپتوس بر برخي خصوصيات فيزيکي و شيميايي خاک در دشت هامون، نشريه علمي-پژوهشي مهندسي و مديريت آبخيز، 4: 536-542.
21. مرادي، ر.، ترکش، م.، وهابي، م.، بصيري، م. 1392. بررسي الگوي پراکنش دو گونه مرتعي Astragalus verus و Bromus tomentellus با شاخص¬هاي فاصله¬اي، کوادراتي و روش آناليز نقطه¬اي در مراتع فريدون¬شهر استان اصفهان، نشريه مرتع، 7: 248-261.
22. مظفريان، و، ا. 1388. درختان و درختچه¬هاي ايران، تهران انتشارات فرهنگ معاصر، 1003 صفحه.
23. موسايي‌سنجره‌اي، م،. بصيري، م. 1386. مقايسه کارايي شاخص‌هاي تعيين الگوي پراکنش در درمنه‌زارهاي استان يزد، مجله علوم و فنون کشاورزي و منابع طبيعي، 40: 483-495.
24. مهدوي¬ميمند، ز.، ميرتاج¬الديني، م. 1389. جمع¬آوري و شناسايي تعدادي از گونه¬هاي گياهي استان کرمان براي تشکيل هرباريوم گياهان دارويي دانشکده داروسازي، فصلنامه داروهاي گياهي، 2: 1-24.
25. وحيدي، ک.، قلي¬نژاد، ب.، کرمي، پ. 1395. مقايسه شاخص¬هاي فاصله¬اي و کوداراتي در تعيين الگوي پراکنش سه گونه بوته¬اي (مطالعه موردي: مراتع حومه سنندج)، فصلنامه علمي- پژوهشي تحقيقات مرتع و بيابان ايران، 4: 856-863.
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

bidarnamani F, shabanipour M. Evaluation of species diversity and spatial distribution characteristics of five dominant plant species in Hamoon wetlands. PEC 2019; 7 (14) :67-86
URL: http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-394-fa.html

بیدرنامنی فاطمه، شعبانی پور مهدی. ارزیابی تنوع گونه‌ای و الگوی پراکنش پنج گونه گیاهی غالب در تالاب بین المللی هامون. حفاظت زیست بوم گیاهان. 1398; 7 (14) :67-86

URL: http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-394-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 14 - ( بهار و تابستان 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله حفاظت زیست بوم گیاهان Journal of Plant Ecosystem Conservation
Persian site map - English site map - Created in 0.09 seconds with 37 queries by YEKTAWEB 4645