گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه محقق اردبیلی، ardavanica@yahoo.com ، ardavanica@yahoo.com
چکیده: (6368 مشاهده)
هدف از این تحقیق، بررسی ترکیب، خصوصیات و تنوع گونه¬ای تأثیر گرفته از شدت¬های مختلف چرایی بود که در سه فاصله از روستاهای حیدرآباد، قلی بیگلو و ارباب کندی در شهرستان مشگین شهر استان اردبیل انجام شد. گونه¬ها از سطح ترانسکت¬ها در سه فاصله از روستا جمع¬آوری و شناسایی شدتیرهPapilionaceae با 8 جنس و 9 گونه، تیره Poaceae با 7 جنس و 9 گونه، تیره Lamiaceae با 8 جنس و 8 گونه و تیره Asteraceae با 6 جنس و 8 گونه، بیشترین تعداد گونه را دارا بودند. براساس سیستم طبقه¬بندی رانکیه بهترتیب همی-کریپتوفیت¬ با 48 درصد، تروفیت با 28 درصد، کامفیت¬ با 18 درصد و ژئوفیت با 6 درصد، طیف زیستی غالب منطقه هستند. از نظر پراکنش جغرافیایی 66/66 درصد گیاهان بهناحیه ایران-تورانی، 13/33 درصد بهنواحی ایران-تورانی و مدیترانه¬، 11/11 درصد بهنواحی ایران-تورانی، اروسیبری و مدیترانهای، 4/45 درصد جهان وطنی و 4/45 درصد بهنواحی ایران-تورانی و اروسیبری تعلق داشتند. نتایج آنالیز شاخص¬های عددی تنوع و یکنواختی در هر کانون بحران با توجه بهافزایش فاصله نشان داد که در دو روستای ارباب¬کندی و قلی¬بیگلو با افزایش فاصله از کانون در هر سه سایت میزان شاخصهای محاسبهشده روند افزایشی، ولی در روستای حیدرآباد با افزایش فاصله از کانون بحران، میزان شاخصِ تنوع کاهش داشت. نتایج مقایسه شاخص¬های تنوع و یکنواختی در فواصل مختلف هر یک از کانون¬های بحران در سه روستا نشان داد که تنها تغییرات شاخص تنوع شانون– واینر دارای اختلاف معنیدار است (0/01>P). در مجموع، فاصله از کانون بحران روستا، چارچوب مناسبی برای بررسی اثر شدت چرا بر تخریب پوشش¬گیاهی در مراتع شمالی سبلان نیست.
Ghorbani A, Pourali A, Baderzadeh M, Teymorzadeh A, Sharifi Neyaragh J, Pournemati A. The effect of distance from village on the flora, life forms, chrotype, species diversity and evenness the marginal rangeland of Meshkinshahr city (Ardabil province). PEC 2015; 2 (5) :91-108 URL: http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-136-fa.html
قربانی اردوان، پورعلی امین، بدرزاده میکائیل، تیمورزاده علی، شریفینیارق جابر، پورنعمتی اردشیر. تأثیر فاصله از روستا بر فلور، شکل زیستی، کوروتیپ، تنوع و یکنواختی گونهای در مراتع حریم شهرستان مشکین شهر. حفاظت زیست بوم گیاهان. 1393; 2 (5) :91-108