هدف از این پژوهش، طبقه¬بندی گروه¬های اکولوژیک درمنه¬زار¬های سه مرتع استان اصفهان، بررسی ویژگی-های آن¬ها و مقایسه این زیستگاه¬ها می¬باشد. در ابتدا، سه درمنه¬زار در مناطق گردنه خروس گلو (سمیرم)، یحیی آباد (نطنز) و اشن (نجف آباد) انتخاب شد و به روش تصادفی – سیستماتیک، نمونه برداری در این مناطق انجام شد. اندازه قاب¬های نمونه برداری با روش سطح حداقل 16 مترمربع و تعداد قاب¬ها با توجه به وضعیت پوشش گیاهی، 21 عدد تعیین شد. طبقه¬بندی و رج‌بندی گروه¬های اکولوژیک با به کار¬گیری تجزیه و تحلیل دو طرفه گونه¬های شاخص (TWINSPAN) و تحلیل تطبیقی متعارفی (CCA) انجام شد. در هر منطقه، سه گروه اصلی تعیین و سپس روابط بین قطعات نمونه و عوامل محیطی بررسی شد. نتایج نشان داد، تعداد گونه¬های مشترک بین سه منطقه، 36 گونه است و خانواده‌های Asteraceae ،Poaceae و Fabaceae بزرگ¬ترین خانواده-های مناطق از لحاظ تعداد گونه بودند. گروه اکولوژیک Artemisia aucheri - Astragalus verus در سه منطقه مشترک بود. از بین عوامل محیطی بررسی شده ارتفاع، میزان سنگریزه، اسیدیته، هدایت‌الکتریکی، شوری و درصد رطوبت وزنی، ارتفاع مؤثر¬ترین عامل در پراکنش پوشش گیاهی بود. همراهی بین گونه درمنه کوهی با دو گونه بروموس نتیجه¬گیری شد. در بررسی خاک این مراتع، مشاهده شد که خاک، قلیایی است و شوری نسبتاً زیادی دارد. به‌طوری‌که pH در سه منطقه بالاتر از 8 و هدایت‌الکتریکی عصاره اشباع خاک بین 70 تا 100 میکرو¬زیمنس بر متر اندازه‌گیری شد. بنابراین، شناخت گروه‌های گیاهی و تأثیر عوامل محیطی بر آن‌ها برای مدیریت صحیح این مراتع ضروری است.