مطالعه تغییرات پوشش‌گیاهی در شرایط چرا و عدم چرای دام در رویشگاههای مرتعی، با توجه به نقش آن در برنامه‌‌ریزی‌های احیای مراتع، اهمیت ویژهای دارد. تاثیر قرق در روند تغییرات پوشش گیاهی مراتع طبیعی در منطقه نیمه استپی گمیشان در استان گلستان از سال 1367 تا 1384 مورد مطالعه قرار گرفت. بدین‌صورت که هر ساله پارامترهای پوشش گیاهی در داخل و خارج قرق در کوادرات‌های ثابت اندازه‌گیری شد. سپس، تولیدگیاهان به روش قطع و توزین با استفاده از کوادرات‌های تصادفی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون Tدر نرم‌افزار MiniTab 15 مقایسه شدند. نتایج نشان داد کل پوشش تاجی و گندمیان دائمی در داخل قرق نسبت به خارج به طور معنی‌دار افزایش یافتند ولی بوته‌ای¬ها، پهن برگان و گراس¬های یکساله کاهش یافتند. افزایش گندمیان دائمی در داخل قرق به علت افزایش گندمی دائمی Puccinella distans بوده، که از گونه‌های کلاس I است. کاهش بوته‌ای‌ها در داخل و خارج قرق به‌علت کاهش گونه بوته‌ای Halocnemum strobilaceum بوده که از گونه‌های کلاس III است. گونه‌های دائمیArtemisia sieberi و Frankenia hirsuta که در سال مبدا قرق وجود نداشتند، در سال‌های بعد مستقر شدند. نتایج مقایسه تولید نشان داد میزان تولید کل و گندمیان دائمی در داخل قرق نسبت به خارج افزایش داشته است. همچنین وضعیت مرتع داخل قرق از متوسط به خوب بهبود یافت.