:: دوره 10، شماره 20 - ( بهار و تابستان 1401 ) ::
جلد 10 شماره 20 صفحات 89-67 برگشت به فهرست نسخه ها
ارتباط میزان انتشار دارواش با عوامل رویشگاهی و ویژگی‌های ساختاری در جنگل‌های زاگرس (مطالعه موردی: جنگل‌های قلاجه، استان کرمانشاه)
محسن جوانمیری‌پور* ، علی حسن زاده ، جبار ولی پور
سازمان جنگلها و مراتع ، mm.javanmeri@gmail.com
چکیده:   (1369 مشاهده)
گیاه نیمه ­انگل دارواش موخور یکی از عوامل مضر و آسیب­زننده به جنگل‌های زاگرس است. برای بررسی عوامل موثر در میزان آلودگی درختان به دارواش، این پژوهش در جنگل‌های قلاجه گیلان غرب، در استان کرمانشاه انجام گردید. به ­منظور انجام این مطالعه با استفاده از روش آماربرداری درخت­ به ­درخت تمامی درختان آلوده بررسی گردید. خصوصیات رویشگاهی شامل شیب، ارتفاع از سطح دریا و جهت جغرافیایی و نیز ویژگیهای درختان میزبان شامل نوع گونه، قطر برابر سینه، ارتفاع درخت و سطح تاج ثبت شد. بررسی فراوانی آلودگی به دارواش به روش رتبه‌دهی در سه قسمت تاج انجام گردید.  نتایج نشان داد که در بین انواع گونه‌های درختی، بلوط ایرانی به تنهایی4/80 درصد درختان منطقه را شامل می‌شود. وضعیت آلودگی درختان به دارواش نشان داد که بیشترین میزان آلودگی مربوط به گونه‌ی بلوط ایرانی (9/91 درصد) است. نتایج آزمون تجزیه واریانس نشان داد که بین فراوانی آلودگی به دارواش در طبقات قطر برابر سینه، ارتفاع و سطح تاج درختان اختلاف معنی‌دار در سطح پنج درصد وجود دارد. به ­طورکلی، درختان طبقه قطری60 و 65 سانتی‌متری، با ارتفاع بیش از 15 متر و مساحت تاج پوشش بیش از نه متر مربع، دارای بیشترین مقدار آلودگی به دارواش بودند. در بین عوامل فیزیوگرافیک موجود در رویشگاه مورد مطالعه بیشترین تاثیر بر روی فراوانی درختان آلوده به دارواش مربوط به فاکتور ارتفاع از سطح دریا است. با افزایش مقدار مشخصه‌های کمی درختان (قطر، ارتفاع و مساحت تاج)، فراوانی آلودگی افزایش می‌یابد. پیشنهاد می‌شود برای کنترل و مقابله با توسعه و انتشار دارواش در وضعیت رویشگاهی مختلف از قبیل شیب، ارتفاع و جهت جغرافیایی، توده‌های دو آشکوبه و کهن‌سال دارای درختان با ابعاد بزرگ‌تر در اولویت قرار گیرد.

 
واژه‌های کلیدی: دارواش، توزیع مکانی، روش DMR، عوامل رویشگاهی، ویژگی‌های ساختاری
متن کامل [PDF 752 kb]   (302 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/7/22 | پذیرش: 1401/2/17 | انتشار: 1401/6/31
فهرست منابع
1. باقري، ک.، قاسم‌نژاد، ي.، باقري، م. 1399. قابليت‌هاي محيطي گيلانغرب (با تاکيد بر توسعه). انتشارات نوآوران دانش. تهران، 170 ص.
2. جزيره‌اي، م.ح.، ابراهيمي رستاقي، م. 1382. جنگل‌شناسي زاگرس. انتشارات دانشگاه تهران، تهران، 560 ص.
3. حسيني، ا. 1388. بررسي ميزان نرخ ابتلاي درختان بلوط به دارواش، Loranthus europaeus ، در جنگل‌هاي منطقه زاگرس (مطالعه موردي شيب جنوبي کوه مانشت در استان ايلام). مجله تحقيقات جنگل‌ها و حفاظت از مراتع ايران، 7: 26-35.
4. حيدري، م.، بيات ، م. 1397. بررسي وضعيت آلودگي به موخور (Loranthus europaeus) در درختان بلوط با ابعاد مختلف در جنگل‌هاي گيلان غرب، کرمانشاه. مجله تحقيقات حفاظت از جنگل‌ها و مراتع ايران ، 16: 35-47.
5. رستمي، ع.، شيخي، ز. 1395. اثر آلودگي Loranthus europaeus jacq بر برخي خصوصيات کمي و جذب مواد مغذي در درختان بلوط ايراني (مطالعه موردي: بانکول استان ايلام). بوم‌شناسي جنگل‌هاي ايران، 4: 1-8.
6. سهرابي سراج، ب.، کيادليري، ح.، اخوان، ر.، بابايي کفاکي، س. 1393. تغييرات مکاني و الگوي پراکندگي دارواش (Loranthus europaeus) جنگل‌هاي منطقه زاگرس، مطالعه موردي جنگل‌هاي ايلام. مجله تحقيقات جنگلها و حفاظت از مراتع ايران، 12: 94-106.
7. شريفي‌مقدم، ا.، قدس‌خواه دريايي، م.، امين املشي، م. 1391. تأثير دارواش بر برخي خصوصيات جسمي و فيزيولوژيکي درختان جنگلي، پايان نامه کارشناسي ارشد جنگل‌داري، دانشگاه گيلان، 118ص.
8. شکري، ا. 1387. مبارزه با انگل دارواش در جنگل‌هاي بلوط در استان ايلام. اولين همايش ملي همايش حفاظت از گياهان بلوط و پسته وحشي در زاگرس.
9. عزيزي، س.، کاووسي، م.ر.، تقي‌نسب، م.، روحي‌بخش، م. 1388. شناسايي عوامل بيماري‌زا و پراکندگي مکاني مراتع در جنگل‌هاي ايلام (مطالعه موردي: منطقه گچان). پايان‌نامه کارشناسي ارشد جنگلداري، دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان، 110ص.
10. کابلي، م.، علي‌آباديان، م.، توحيدي‌فر، م.، هاشمي، ع.، موسوي، ب.، روزلار، ک.، حسن‌زاده کيابي، ب. 1395. اطلس پرندگان ايران. انتشارات جهاد دانشگاهي، تهران. 628 ص.
11. کرتولي¬نژاد، د.، حسيني س.م.، ميرنيا، س.ک. 1387. معرفي دو روشِ تعيين شدت ابتلا به دارواش و مقايسة آنها در پارک جنگلي نور. مجلة محيط¬شناسي، 34: 57-64.
12. کرتولي¬نژاد، د.، حسيني س.م.، ميرنيا، س.ک. 1379. بررسي رابطه فراواني آلودگي به دارواش (Viscum album L.) با برخي از ويژگي‌هاي گونه‌هاي ميزبان در پارک جنگلي نور.، مجله تحقيقات منابع طبيعي ايران، 61: 111-122.
13. مهدي کرمي, ش., ابراري واجاري, ک., احمدوند, ح.، احمدي, ا. 1398. تاثير گياه نيمه¬انگلي چشم بلبلي (Loranthus grewinkii Boiss & Buhse) بر برخي ترکيبات بيوشيميايي برگ درختان بادام زاگرسي Amygdalus haussknechtii Bornm (مطالعه موردي: جنگل‌هاي زاگرس جنوبي)..مجله پژوهش‌هاي گياهي 32 (3): 732-722.
14. مبارکي، د.، توکلي، م. 1390. توزيع و دامنه ميزباني از گياه نيمه انگل در جنگل‌هاي لرستان، دفتر امور دام. جهاد دانشگاهي لرستان، 6 ص.
15. مرادي، م.ج. 1390. بهبود ارتباط سطح آلودگي گياه نيمه انگلي (loranthus europaeus jacq) و خصوصيات قابل اندازه‌گيري درختان بلوط در جنگل‌هاي طبيعي در دالاب استان ايلام، پايان نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، 45 ص.
16. ناصري، ب.، کرمي، ف، نادري.، ف.، سلامت، ا. 1389. ارزيابي ابتلا به دارواش (Loranthus europaeus) در جنگل‌هاي بلوط در ميان تنگ، استان ايلام. مجله تحقيقات جنگل‌ها و حفاظت از مراتع ايران، 8: 178-182.
17. نصرالهي، م.، ممبيني، م.، ولي‌زاده، س.، خسروي، ح. 1393. ارزيابي تأثير روند تغيير کاربري اراضي / پوشش اراضي بر وضعيت منابع آب زيرزميني، با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي (مطالعه موردي: دشت گيلانغرب). مجله اطلاعات جغرافيايي، 23: 89-97.


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 20 - ( بهار و تابستان 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها