1. بينام. 1397. مجموعه گزارش¬هاي طرحهاي مرتعداري شهرستان شاهرود. اداره منابع طبيعي و آبخيزداري شهرستان شاهرود. 250 ص. 2. جهانيشکيب، ف.، ملک محمدي، ب.، زبردست، ل.، عادلي، ف.س. 1393. بررسي قابليت و کاربرد خدمات اکوسيتمي به عنوان شاخصهاي اکولوژيکي در مدلDPSIR ، پژوهشهاي محيط زيست، 5(1): 109-120 3. حافظپرست، م.، عراقينژاد، ش.، شريف آذري، س. 1394. معيارهاي پايداري در ارزيابي مديريت يکپارچه منابع آب حوضه آبريز ارس براساس رويکرد DPSIR. پژوهشهاي حفاظت آب و خاک، 22 (22): 61-77. 4. خورشيدي، م.، انصاري، ن. 1382. شناخت آگاهي عشاير و روستاييان نسبت به تخريب منابع طبيعي و عوامل آن در دهستان بازفت استان چهارمحال و بختياري. تحقيقات مرتع و بيابان ايران، 10: 95-109. 5. زبردست، ل.، صالحي، ا.، مومني، م.، افراسيابي، ه.، محمد اميني، م.س. 1394. ارايه رهيافت سيستمي در برنامهريزي محيط زيستي الودگي هوا با استفاده از مدلDPSIR (مطالعه موردي: شهر تهران). نشريه محيطشناسي، 3: 1-15. 6. شريفيان بهرمان، ا.، باراني، ح. 1392. شناسايي نيازها و اولويتبندي مشکلات دامداران در مراتع شهرستان انار. مجموعه مقالات اولين همايش ملي مديريت منابع طبيعي، گنبد کاووس. صص 112-121. 7. عمرانيان خراساني، ح.، باقري، ع.، داوري، ک. 1392. تحليل وضع موجود منابع آب استان خراسان جنوبي با رويکرد مشارکتي با استفاده از چارچوب DPSIR، و کاربرد آن در برنامهريزي راهبردي استان. هفتمين کنگره مهندسي عمران. زاهدان.
|