1. بي¬نام. 1390. طرح جنگل¬داري سر¬چشمه, حوزه آبخيز شماره 39 مرزن آباد، اداره کل منابع طبيعي نوشهر، 485 صفحه. 2. سفيدي، ک.، مروي مهاجر، م.ر.، زبيري، م.، و اعتماد، و. 1386. بررسي تاثير خشکه¬دار در استقرار نهال¬هاي راش و ممرز در جنگل آميخته راش، تحقيقات جنگل و صنوبر ايران، 15 (4): 365–373. 3. عليدادي، ف.، مروي¬مهاجر، م.ر.، اعتماد، و.، سفيدي، ک. 1393. پويايي پوسيدگي خشکه¬دار¬هاي راش و ممرز در يک جنگل آميخته، فصلنامه علمي – پژوهشي تحقيقات جنگل و صنوبر ايران، 22 (4): 624–635. 4. غازان¬شاهي، ج. 1385. آناليز خاک و گياه، انتشارات هما، 272 صفحه. 5. کوچ، ي. 1386. تعيين و تفکيک واحدهاي اکولوژيک گياهي و ارتباط آنها با برخي ويژگي¬هاي خاک درجنگل¬هاي پايين¬بند خانيکان چالوس، پايان نامه کارشناسي ارشد جنگلداري، دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي ساري، 118 صفحه. 6. کيا لاشکي، ع.، شعباني، س. 1389. تاثير اکولوژيک خشکه¬دارها روي ويژگي¬هاي خاك در اکوسيستم جنگلي ليره¬سر تنکابن، اکوسيستم¬هاي طبيعي ايران، 1 (2): 122–129. 7. مروي مهاجر، م. 1385. جنگل¬شناسي و پرورش جنگل. انتشارات دانشگاه تهران، 387 صفحه.
|