TI - Investigating the 15-year-old seasonal variations in leaf area index using MODIS sensors in Iran PT - JOURNAL ARTICLE TA - gnbd-pec JN - gnbd-pec VO - 7 VI - 14 IP - 14 4099 - http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-360-fa.html 4100 - http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-360-fa.pdf SO - gnbd-pec 14 AB  - امروزه از تصاویر ماهواره­ای به‌طور گسترده­ای برای پایش پوشش گیاهی استفاده می­گردد. هدف از این پژوهش، بررسی گستره­ی برگ در بازه­ی زمانی 1395-1381 با تفکیک مکانی یک کیلومتر به کمک داده­های دو فرآورده­ی دورسنجی مودیس­ترا و ­آکوا و به‌صورت فصلی بوده است. برای این منظور به واکاوی داده­ها و انجام محاسبات آماری- ریاضی، کدنویسی و تشکیل پایگاه داده در نرم­افزار مت­لب اقدام و سپس نقشه­ی میانگین فصلی تهیه شد. این نقشه­ها نشان­دهنده­ی تقریباً خالی بودن مناطق مرکزی، شرقی و جنوب شرق ایران از گستره برگ هستند و یا گستره­ی برگ بسیار تنک در برخی مناطق دیده می­شود و 26/58 درصد از گستره­ی ایران خالی از پوشش گیاهی است. در مقابل دامنه­های شمالی البرز، ارتفاعات شمال غرب و دامنه­های زاگرس میانی با 74/41 درصد دارای گستره­ی برگ مناسبی هستند که به استثنا جنگل­های هیرکانی و ارسباران عموماً شامل کشتزارها می­شود. ازنظر زمانی، فصل بهار و تابستان با میانگین 47/0 درصد و 36/0 درصد بالاترین میانگین و فصل پاییز و زمستان کمترین میانگین گستره­ی برگ را دارا هستند. در مرحله­ی بعد دارنمای فصلی نمایه­ی گستره­ی برگ تهیه شد و یاخته­های موردنظر در چهارفصل و درنهایت در دو گروه قرار داده شدند. این دو گروه شامل گروه دوره­ی سرد با فصل پاییز و زمستان و گروه دوره­ی گرم با فصل بهار و تابستان هستند. CP - IRAN IN - LG - eng PB - gnbd-pec PG - 189 PT - Research YR - 2019