1. آذرنيوند، ح.، قوام عرباني، م.، سفيدکن، ف.، طويلي، ع. 1389. تأثير ويژگي‌هاي اکولوژيکي بر کيفيت و کميت اسانس‌هاي گياه Achillea millefolium L. ، مجله تحقيقات گياهان دارويي و معطر ايران، 25 (4): 571-556.

2. الماسيه، ك.، نگارش، ك.، محمودي، م. ١٤٠٠. مدل‌سازي پراكنش و ارتباط رويشگاهي گل گندم خوئي در شمال غرب ايران. يافته‌هاي نوين در علوم زيستي، 8: 153-142.

3. برهان زاده ع.، و دينخواه، ح. 1394. تدوين استراتژي و اولويت‌بندي استراتژي‌هاي صادرات پسته ايران با مقايسه رويکردهاي فازي و QSPM. مجله تحقيقات اقتصاد کشاورزي، 9(2): 139- 125.

4. بهادري، ف، جوانبخت.، ع. 1385. بررسي اثر تيمارهاي پيش رويشي بر جوانه زني بذر و رشد گياهچه‌هاي زيره سياه (Bunium persicum) در سمنان. تحقيقات ژنتيك و اصلاح گياهان مرتعي و جنگلي ايران، 14(3): 163-160.

5. پژمانمهر، م.، حسني، م. الف.، فخر طباطبايي، س.م.، هاديان. ج. 1388. بررسي تنوع و تفرق ژنتيکي برخي جمعيت‌هاي زيره پارسي (Bunium persicum (Boiss)) با استفاده از نشانگرهاي مولکوليRAPD. نشريه علوم محيطي، 7(2): 76-63.

6. ترابي آزاد، م.، سيه ساراني، الف.، افتخاري، ر. 1397. آموزش جامع تحليلگر زمين آماري نرم افزارArc GIS. سازمان جغرافيايي نيروهاي مسلح، 476 ص.

7. جعفري، ر.، رفيعي مو، ق.، متين خواه، س.ح.، ترکش اصفهاني، م.، کريم زاده، ح.ر.، جعفري، ز. 1399. پيش‌بيني پراکنش بالقوه گونه زالزالک (Crataegus pontica C.Koch) با استفاده از رويکرد مدل‌سازي ترکيبي در استان لرستان. مجله اکولوژي کاربردي، 9(2): 59-45.

8. جعفري، م.، زارع چاهوکي، م.ع.، طويلي، ع.، کهندل، ع. 1385. بررسي رابطه خصوصيات خاك با پراكنش گونه‌هاي گياهي در مراتع استان قم. مجله پژوهش و سازندگي، 19(3): 110-116.

9. جناب، م.، نظري، ب. 1395. مقايسه پهنه‌بندي اقليمي استان قزوين با استفاده از روش‌هاي مختلف اقليمي و نرم افزاري GIS، سومين کنفرانس بين المللي توسعه پايدار، راهکارها و چالش‌ها با محوريت کشاورزي، منابع طبيعي، محيط زيست و گردشگري، تبريز، https://civilica.com/doc/640022

10. چرخچيان، م.م.، اکبري نيا. ع.، ابطحي، س.ف. 1387. معرفي فلور منطقه الموت استان قزوين. مجله پژوهش و سازندگي، 3(81): 111-125.

11. چورلي، س.، خراساني نژاد، س.، همتي، خ.، کاشفي، ب. 1396. بررسي ويژگي‌هاي مورفولوژيکي، محتواي آنتي اکسيداني و اسانس گياه دارويي Stachys lavandulifolia Vahl در رويشگاه‌هاي استان‌هاي سمنان، رضوي و خراسان شمالي. مجله فيزيولوژي محيطي گياهي، 11(41): 41-52.

12. خاتميان، ن.، همايوني تبريزي، م.، اردلان، پ. 1398. تأثير نانوامولسيون اسانس گياه زيره سياه برسلول‌هاي سرطاني رده TUBO و سلول‌هاي نرمال L929 و سنجش فعاليت آنتي اکسيداني آن. مجله دانشگاه علوم پزشکي اروميه، 30 (4): 321-315.

13. خسروي، م. 1373. گياه شناسي، اکولوژي و بررسي امکان توليد زراعي Bunium persicum. پايان نامه کارشناسي ارشد، دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد،150 ص.

14. دوازده امامي، س.، مجنون حسيني، ن.، 1388. کشت و توليد برخي گياهان و گونه‌هاي خاص. انتشارات دانشگاه تهران، تهران، 320 ص.

15. رشوند، س.، احساني، ع.، فياض، م.، نجف پورنوايي، م.، چرخچيان، م.م. 1396. پراکنش گياهان دارويي در استان قزوين. انتشارات موسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع ايران. 252ص.

16. زارع چاهوکي، ع.، عباسي، م.، آذرنيوند، ح. 1397. پيش‌بيني رويشگاه بالقوه گونه گياهي Stipa barbata با استفاده از روش مدل‌سازي آنتروپي حداکثر (مطالعه موردي: مراتع طالقان مياني). مجله مرتع ايران، 12(1)، 46-35.

17. زارع چاهوکي، ع.، و عباسي، م. 1396. مدل‌سازي پيش‌بيني رويشگاه گونه دارويي Rheum ribes L با استفاده از مدل آنتروپي حداکثر (Maxent) در مراتع چاه ترش استان يزد. نشريه مرتع و آبخيزداري (منابع طبيعي ايران)، 71(2): 391-379.

18. سرباز، م.، خاني، ع.، فراشي، ع. 1397. پيش‌بيني احتمال حضور گونه زرده بر (Vormela peregusna) در استان خراسان رضوي با استفاده از روشMaxEnt. فصلنامه زيست شناسي جانوري تجربي، 7(1): 35-44.

19. شوکتي، ب.، اصغري پور، م.ر.، فيضي زاده، ب. 1395. پهنه‌بندي اگرواکولوژيکي کشت زيره سبز (Cuminum cyminum) در استان آذربايجان شرقي با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي. مجله اکوفيزيولوژي گياهي، 10(35): 102-116.

20. صفايي م.، ترکش م.، بصيري م.، بشري ح. 1392. تهيه نقشه رويشگاه پتانسيل گونه Astragalus verus Olivier با استفاده از روش رگرسيون لجستيک. مجله علمي و پژوهشي خشک بوم، 3 (1): 43-54.

21. طاهرزاده، س.، مقرنسي، م.، رسوليان، ب.، کائيدي، ع.، خسروي، الف. 1400. تأثير 6 هفته تمرين هوازي و مصرف عصاره آبي دانه زيره سياه بر بيان ژن CTRP12، تغييرات وزن بدن و چربي زيرجلدي موش‌هاي صحرايي نر چاق: يک مطالعه تجربي. مجله دانشگاه علوم پزشکي رفسنجان، 19(1): 39-52.

22. طرح آمايش سرزمين استان قزوين. 1398. سازمان مديريت و برنامه‌ريزي استان قزوين www.ghazvin.mporg.ir.

23. غلامپور، م.، باعقيده، م.، امير احمدي، الف.ب.، و جمال آبادي، ج. 1390. بررسي برخي از پارامترهاي اقليمي موثربر کشت گياه زيره سبز در شمال شرق ايران، اولين همايش ملي راهبردهاي دستيابي به کشاورزي پايدار، اهواز، https://civilica.com/doc/123944

24. فاطمي، ف.، علامه، ع.، خلفي ح.، رضايي، م.ب.، سيحون، م. 1388. تأثير اسانس و عصاره هيدروالکلي دانه زيره سياه بر پارامترهاي استرس اکسيداتيو در رت‌هاي صحرايي مبتلا به التهاب حاد ريه قبل و بعد از تابش گاما. مجله تحقيقات گياهان دارويي و معطر ايران، 25(4): 441-455.

25. قرباني، س.، عليزاده، ع.ر.، مرادي، ل. 1396. تأثير تمرين تناوبي شديد و مصرف زيره سياه بر آنزيم‌هاي کبدي، نيمرخ ليپيدي و گلوکز خون زنان چاق و داراي اضافه وزن. نشريه ابن سينا، 19(2): 20-12.

26. قيومي، ر.، ابراهيمي، الف.، حسيني طايفه، ف.، کشتکار، م. 1398. پيش‌بيني اثرات تغيير اقليم بر پراکندگي جنگل‌هاي حرا در ايران با استفاده از مدل حداکثر آنتروپي. سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافيايي در منابع طبيعي (كاربرد سنجش از دور و GISدر علوم منابع طبيعي)، 10(2): 34-47.

27. کاظمي، م.غ.، زيارت نيا، س.م.، رجبيان، م. 1395. بررسي توليد کومين آلدئيد به عنوان طعم دهنده مواد غذايي با استفاده از سيستم کشت توأم سلولي زيره سياه کوهي Bunium persicum Boiss و زيره سياه اروپايي Carum carvi L. مجله پژوهش و نوآوري در علوم و صنايع غذايي، 5 (2): 197-210.

28. کريميان، و.، وهابي، م.ر.، فضيلتي، م.، ترکش، م. 1392. بررسي خصوصيات اکولوژيکي و مورفولوژيکي گياه خرگوشک (Verbascum cheirantifolium Boiss) زيست بوم‌هاي مرتعي شهرستان دنا، نشريه حفاظت زيست بوم گياهان، 1(1): 33-48.

29. محمدزاده، س.ح.، کرباسي، ع.ر.، محمدي، ح. 1397. عوامل مؤثر بر انتخاب راهکارهاي ورود به بازار خارجي گياهان دارويي. مجله اقتصاد و توسعه کشاورزي، 32(2): 185-197.

30. مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي استان قزوين. 1398. وزارت جهاد کشاورزي. پايگاه اطلاع رساني سازمان http://jkqazvin.ir/.

31. مؤمني دمنه، ج.، اسماعيل پور، ي.، غلامي، ح.، فراشي، آ. 1400. کاربرد مدل حداکثر آنتروپي در تعيين رويشگاه بالقوه گونه Astracantha gossypina (Fisch.) Podlech در شمال شرق ايران. نشريه حفاظت زيست بوم گياهان، 9(19): 224-205.

32. مؤمني دمنه، ج.، اسماعيل پور، ي.، غلامي، ح.، فراشي، آ. 1401. پيشبيني پراکنش جغرافيايي جنس کما (Ferula spp.) با استفاده از مدل‌سازي مطلوبيت زيستگاه (مطالعه موردي: خراسان رضوي و شمالي). نشريه مديريت اکوسيستم، 1(2): 35-25.

33. ميرزاشاهي، ک.، بازرگان، ک. 1394. مديريت مواد آلي خاک. پژوهشکده خاک و آب، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج کشاورزي، وزارت جهاد کشاورزي. 19ص.

34. نوري حسيني، س.م.، ذبيحي، ح.ر. 1394. مديريت بهينه توصيه کودي در اراضي زير کشت زيره سياه (Bunium persicum). نشريه علمي مديريت اراضي، 3(1): 80-49.

35. وزارت جهاد كشاورزي، معاونت امور باغباني. 1398. دستورالعمل فني کشت زيره سبز (Cuminum Cyminum). https://www.maj.ir/Dorsapax/userfiles/Sub96/1400/dastor_ziresabz1400.pdf