توسعه پایدار بهره­ برداری از گیاهان دارویی، مستلزم شناسایی پایه‌های ژنتیکی، پراکنش جغرافیایی و شناخت پتانسیل­های این منابع می­باشد، تا با شناخت توانمندی­ها و برنامه­ریزی درست بتوان از بهره­ برداری بی‌رویه آن‌ها به‌صورت برداشت مستقیم از طبیعت جلوگیری کرد که سبب تخریب و انقراض گونه­های با ارزش می­شود. به کمک منابع علمی و انجام عملیات میدانی، گیاهان دارویی مراتع سبلان جمع­آوری، شناسایی و با مشخص شدن فلور گونه‌های دارویی، فرم رویشی، قابلیت استفاده برای زنبور عسل و معطر بودن با تطبیق با منابع مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع، 242 گونه دارویی شناسایی شد، که به 154 جنس و 46 تیره تعلق داشته و تیره‌هایAsteraceae  با 46 گونه، Lamiaceae با 33 گونه، Apiaceae با 19 گونه، مهمترین تیره‌های گیاهان دارویی منطقه هستند. جنس­هایAchillea   و Artemisia   هر کدام با 6 گونه و Alyssum، Thymus، Plantago و Rumex هر کدام با 5 گونه غنی­ترین جنس­ها بودند. به ترتیب 107 و 111 گونه دارویی معطر و با قابلیت استفاده زنبور عسل در منطقه رویش دارد. تعداد 8 گونه بر اساس کتاب قرمز ایران در قالب 7 گونه در وضعیت کم‌خطر و 1 گونه در وضعیت کمبود اطلاعات قرار دارند. در مجموع با شناسایی پایه‌های ژنتیکی، پراکنش جغرافیایی و پتانسیل‌ها در ارتباط با گونه‌های دارویی و ایجاد چهارچوب نظام‌مند برای کاشت، داشت و برداشت آن‌ها در جهت حفظ منابع طبیعی، درمان بیماری­ها و تهیه مواد اولیه جهت صنایع مرتبط، زمینه مناسب برای اشتغال و تامین منبع مناسب جهت صادرات میسر می‌گردد.