[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
فرم های ضروری::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 9، شماره 19 - ( پاییز و زمستان 1400 ) ::
جلد 9 شماره 19 صفحات 155-137 برگشت به فهرست نسخه ها
پیش بینی تغییرات پراکنش جغرافیایی گونه مرتعی Alopecurus textilis Boiss بر پایه رویکرد اجماعی تغییر اقلیم در استان مازندران
سمانه نظری1 ، زینب جعفریان* ، سید جلیل علوی3 ، علی اصغر نقی پور برج4
1- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
دانشکده ی منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری،، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری ، z.jafarian@sanru.ac.ir
3- دانشگاه تربیت مدرس
4- دانشگاه شهر کرد
چکیده:   (2149 مشاهده)
تغییر اقلیم نقش مهمی در پراکنش گونه­های گیاهی دارد. مدل­های آماری پراکنش گونه­ای (SDMs)، به طور گسترده­ای برای پیش­بینی تغییرات توزیع گونه­ها تحت سناریو­های تغییر اقلیم استفاده می­شوند. در مطالعه حاضر پراکنش گونه Alopecurus textilis در شرایط حال حاضر و آینده (2050) تحت اثر اقلیم و دو سناریوی RCP 4.5 و RCP 8.5 با سری داده مدل­های گردش عمومی BCC-CSM1-1،CCSM4  و MRI-CGCM3 و با استفاده از پنج مدل پراکنش گونه­ای شامل مدل خطی تعمیم­یافته، مدل جمعی تعمیم­یافته، تحلیل طبقه­بندی درختی، مدل رگرسیون تقویت­­شده و روش جنگل تصادفی در استان مازندران بررسی شد. به این منظور، تعداد 92 داده حضور گونه با استفاده از سیستم موقعیت­یاب جهانی (GPS) ثبت شد و همراه با لایه­های عوامل محیطی شامل شش متغیر زیست­اقلیمی و دو متغیر فیزیوگرافی در مدل­سازی مورد استفاده قرار گرفتند. از بین متغیر­های محیطی به ترتیب میانگین دمای خشک­ترین فصل سال، تغییرات فصلی بارندگی، مجموع بارندگی گرم­ترین فصل سال و مجموع بارندگی سرد­ترین فصل سال بیشترین تأثیر را در مطلوبیت رویشگاه این گونه داشتند. ارزیابی مدل­سازی نشان داد که مدل جنگل تصادفی و رگرسیون تقویت­شده نسبت به سایر مدل­ها پیش­بینی قابل اعتماد­تری برای تعیین رویشگاه اقلیمی داشتند. تغییر مقدار رویشگاه­های مناسب برای این گونه، بر مبنای شرایط حال حاضر نشان داد که تحت سناریوهای انتشار RCP 4.5  و RCP 8.5 به ترتیب حدود 25/22 و 22/36 درصد، از مساحت اراضی دارای تناسب اقلیمی برای گونه، تا سال 2050 کاسته می­شود. نتایج پژوهش حاضر می­تواند ابزاری کارآمد برای حفاظت از تنوع زیستی، مدیریت اکوسیستم و برنامه­ریزی برای استقرار مجدد گونه تحت سناریوهای تغییر اقلیم آینده باشد.
 
واژه‌های کلیدی: سناریوهای تغییر اقلیم، مطلوبیت رویشگاه، مدل های پراکنش گونه ای، ارزیابی مدل
متن کامل [PDF 1039 kb]   (465 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/12/6 | پذیرش: 1400/5/18 | انتشار: 1400/12/25
فهرست منابع
1. اميري، م.، ترکش، م.، جعفري، ر. 1398. پيش¬¬بيني پراکنش گونه Artemisia sieberi Besser تحت تأثير تغيير اقليم در مراتع استپي و نيمه¬استپي ايران- توراني. مديريت بيابان، 13: 29-48.
2. آذرنيوند، ح.، زارع چاهوکي، م.ع. 1389. اصلاح مراتع. انتشارات دانشگاه تهران. 354 صفحه.
3. جعفري، م. 1387. تحقيق و تحليل تغيير اقليم طي پنجاه سال گذشته در جنگل¬هاي منطقه خزري. تحقيقات جنگل و صنوبر ايران، 16(2): 314-326.
4. جعفريان، ز.، کارگر، م. 1396. مقايسه مدل¬هاي جنگل تصادفي (RF) و درخت رگرسيون تقويت¬شده (BRT) در پيش¬بيني حضور گونه¬هاي غالب مرتعي در مراتع پلور مازندران. بوم¬شناسي کاربردي، 6(1): 41- 55.
5. سنگوني، ح.، فرزادمهر، ج. 1399. بررسي تأثير تغيير اقليم بر پراکنش جغرافيايي گاوزبان وحشي در استان خراسان رضوي. پژوهش¬هاي حفاظت آب و خاك، 3(27): 145-162.
6. شريفي، ج.، جعفري .ع. ا.، رستمي کيا، ي. 1397. ارزيابي شاخص¬هاي ارجحيت تعدادي از گونه¬هاي مرتعي براي اصلاح و احياء مراتع نيمه¬استپي (مطالعه موردي: سايت تحقيقاتي مرتع، اردبيل). مرتع و آبخيزداري، 71(3): 659- 666.
7. شريفي، ج.، قرباني، ا.، فياض، م.، عشوري، پ. 1395. تيپ¬هاي گياهي و شکل زيستي گياهان مراتع آلپي سبلان در استان اردبيل. اکوسيستم¬هاي طبيعي ايران، 7(2): 65- 75.
8. طيموري اصل، س.، نقي¬پور برج، ع. ا.، اشرف زاده، م. ر.، حيدريان، م. 1399. پيش¬بيني اثر تغيير اقليم بر رويشگاه بالقوه استپي بياباني (Stipa hohenackeriana Trin & Rupr). مرتع، 14(3): 526- 538.
9. مقيمي، ج. 1384. معرفي برخي گونه¬هاي مهم مرتعي مناسب براي توسعه و اصلاح مراتع ايران، انتشارات آرون، 670 صفحه.
10. نقي ¬پور برج، ع، ا.، اشرف زاده، م.ر. حيدريان، م. 1399. مدل¬سازي پراکنش بالقوه فعلي و آينده گونه لاله واژگون (Fritillaria imperialis L.) تحت سناريو¬هاي تغيير اقليمي و با استفاده از سه مدل گردش عمومي در ايران. حفاظت زيست¬بوم گياهان، 8(17): 219- 235.
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

nazari S, jafarian Z, alavi J, naghipoor A A. Predicting the geographical distribution of Alopecurus textilis Boiss rangeland species on basis Consensus approach of climate change in Mazandaran province. PEC 2022; 9 (19) :137-155
URL: http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-773-fa.html

نظری سمانه، جعفریان زینب، علوی سید جلیل، نقی پور برج علی اصغر. پیش بینی تغییرات پراکنش جغرافیایی گونه مرتعی Alopecurus textilis Boiss بر پایه رویکرد اجماعی تغییر اقلیم در استان مازندران. حفاظت زیست بوم گیاهان. 1400; 9 (19) :137-155

URL: http://pec.gonbad.ac.ir/article-1-773-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 9، شماره 19 - ( پاییز و زمستان 1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله حفاظت زیست بوم گیاهان Journal of Plant Ecosystem Conservation
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4645